تاریخچه
شستن لباس ها ابتدا در جوی های آب و رودخانه ها صورت می گرفت.
در زمان های قدیم که مواد شوینده و لباسشویی مانند امروز وجود نداشته است
با نوعی گل مخصوص شست وشو لباس ها در آب خیس می کردند
و سپس لکه های موجود بر روی لباس را به وسیله این گل ها، حرکات و ضربه های مکانیکی از لباس دور می کردند.
در این فرآیند آب وظیفه جداسازی کثیفی هاو بوی نامطبوع از لباس را
به کمک اثرات شیمیایی که گل بر روی لکه ها می گذاشت انجام می داد.
بعد از تمیز کردن لباسها، لباسها آبکشی شده
سپس فشرده می شدند تا آب اضافی تخلیه شود.
برای تخلیه آب از لباس های شسته شده اغلب از فشار استفاده می شد
که در برخی از موارد آسیب های جدی به بافت لباس و حتی به پارگی لباس در حین لباسشویی منجر می شد.

مرحله پایانی خشک کردن لباس برای آماده پوشیده شدن آن بود.
اغلب با قرار دادن لباس در معرض هوای آزاد این اتفاق رخ می داد.
با آویزان کردن لباس ها در محیط باز لباس ها آماده استفاده می شدند.
البته این لباس ها اتو نمی شدند و اگر کسی دوست داشت لباس مرتب و خوش فرمی بپوشد باسد فکری برای چروک های ایجاد شده بر روی لباس در اثر فرآیند شستن لباس ها بکند.
البته ناگفته نماند که در تاریخچه شستشو شیوه پهن کردن لباس در به حداقل رسیدن چروک های لباس بسیار موثر واقع می شد.
اگر لباس ها تا زمانی که خیس هستند برروی یک سطح صاف قرار گیرند
از میزان چروک و فرم نامناسب آن ها کاسته می شود.
جایگاه رختشویخانه ها در تاریخچه شستشو
قبل از ظهور ماشین لباسشویی، شستن لباس ها معمولا در یک محیط عمومی انجام میگرفت.
بیشتر روستاهایی که توان آن را داشتند،
محلی را برای لباسشویی لباس های اهل روستا آماده کرده بودند
تا کسانی که قصد شست و شوی لباس های خود را دارد به آن محل مراجعه کند.
این مکان ها گاهی به نام فرانسوی لواویر شناخته میشد.
آب از یک جویبار یا چشمهای جاری میشد و به ساختمانی منتقل میشد
این مکان با معماری منحصر به فرد برای شست و شوی لباس طراحی شده بود.
این مکان احتمالا شامل دو حوض بوده است،
یکی برای شستن لباس های کثیف و از بین بردن لکه های کثیف
و دیگری برای آب کشیدن لباس ها و تمیز کردن نهایی لباس هایی که لکه های آن ها به اندازه کافی برطرف شده است.
در هر دو حوض آب به صورت مداوم در حال حرکت بوده است.
از جمله مواردی که در این مکان ها برای رختشویی وجود داشته
سکوی مناسبی برای حرکات میکانیکی و ضربه زدن به لباس بوده است.
بهترین سکو سکویی بوده است که در آن آب به صورت ملایم جابه جا می شده است
و جنس آن از چوب یا سنگ بوده.
با وجود این امکانات کار شستشو بسیار راحتتر از شستشو در یک مکان نامناسب بوده است.

تغییرات از گذشته تا کنون
بسیاری از این خانه های شست و شوی روستایی همچنان به عنوان آثار باستانی وجود دارند و مورد استفاده قرار می گیرند.
در تاریخچه شستشو کار شستن لباسها به زنان اختصاص داده شده بود
که همه لباس های اعضای خانواده خود را میشستند.
شستشوگران لباس های کثیف اعضای خانواده را می گرفتند و به محل شستشو می بردند.
در برخی از شهر ها گاهی اوقات محل شست وشو لباس با حمام یکی بوده است.
حال با گذشت زمان خشکشویی ها پدید آمده اند و شرایط به نحوی است که،
دیگر کسی حتی نمیتواند تصور کند که به شیوه های قدیمی شستشو کند.